પ્રેમસંદેશ

''કરી છે જો પ્રીત સાજણ  

સાથ તું નિભાવજે  

થઈને મનમીત સાજણ 

દલડું તું દીપાવજે

પ્રેમના શણગારે સાજણ

મુજને તું સજાવજે  

છે ને જો! ઉદાસ સાજણ 

મુજ હૈયું હરખાવજે

પ્રેમનો આ સંદેશ સાજણ 

આજ તું કહેવરાવજે    

હું તો થઇ તારી સાજણ 

લેવા વ્હેલો આવજે 

વાટ જોઈ બેઠી સાજણ 

   લેવા વ્હેલો આવજે...'' 

-ચિરાગ [અનંત ]

પાટણ [ઘરે]

તા. 23/05/2020

સાંજે 7:50 કલાકે 

નવલકથાના ભાગ રૂપે.

લાચાર માનવી !!

લાચાર માનવી !!

સત્તાના ગુમાનમાં તો તું બન્યો હતો મગરૂર
હે માનવ! આજ તારે ઝૂકવાની પડી જરૂર ?

સ્વાર્થ કાજે રોજ દોડતો, પ્રકૃતિને તું રંજાડતો
કેટલાંય નાં માથા કચડીને થયો હતો મશહૂર

તું હતો અભિમાની, ના સુણતો કોઈ કહાણી
ગર્વરૂપી સાગર બની તું તો ઊભરાતો દૂર-દૂર

હરખાતો તું મનમાં, જાણી કોઈની લાચારી
એક જ પળમાં તું કેમ લાચાર થયો હજૂર !!

સર્જ્યો હતો તે  મદનો  શીશ મહેલ 'અનંત'
કુદરતની આ એક  ફટકારથી થયો ચકનાચૂર


 - ચિરાગ (અનંત)
૧૮/૦૫/૨૦૨૦
સવારે ૧૦:૧૫ કલાકે
પાટણ (ઘરે...)
મહામારીના સંદર્ભમાં..

વિધિની વક્રતા

વિધિની વક્રતા

તું વાટ જોતી ઊભી હતી
ને મારે પણ તને મળવું હતું !
અનુરાગી મુજ સરિતાને
તારા પ્રેમસાગરમાં‌ ભળવું હતું !

વૈશાખના વીંઝાતા વાયરા
મુજ હૈયાને પણ ડોલાવતા હતાં !
કોરા છતાં સ્નેહભીના
વાદળ મુજને પણ ભીંજવતા હતાં !

મુજ  હૈયાનાં પ્રેમ-મેઘને  તો
સદીઓથી તુજ હૈયે વરસવવો હતો !
સજની,
તરસતા તુજ હૈયાનાં પ્યાલાને
મારે આજ પ્રેમરસથી‌  છલકાવવો હતો !

વિધિની કેવી આ વક્રતા
તરસ્યાંને જળ ન જ મળ્યા !!
તું વાટ જોતી ઊભી રહી પણ
હું મુસાફર‌ હતો અલખના મારગનો !! (૨)


ચિરાગ (અનંત)
૧૮/૦૫/૨૦૨૦
બપોરે ૨:૪૫ કલાકે
પાટણ (ઘરે)
કોઈના કાવ્ય ના પ્રત્યુતર રૂપે