વ્યથા

વ્યથા

મૃગજળ સમા સ્વપ્નોની નિદ્રામાં કેમ રાખ્યો છે
સમય તારા વ્હેણે મને કયા જગતમાં રાખ્યો છે

મૈત્રીના આનંદની કેવી હતી એ ઉજ્જવળ પળો
હવે એકાંતના અંધકારમાં પ્રકાશ પણ થાક્યો છે

ક્યારેક પ્રણયના ઇંધણમાં જળતી'તી જે જ્યોત
તેજરૂપી એ દીપકને પણ તે કેમ ઝાંખો પાડ્યો છે

નીર બનાવી વહેતી કરવી છે વીતેલી પળો, પણ
યાદરૂપી એ તણખલાએ સઘળો પ્રવાહ રોક્યો છે

મારી આ વ્યથાનું વર્ણન કરવું પણ કોને 'અનંત'
મેં તો જાણે મારા શ્વાસમાં પણ શ્વાસ શોધ્યો છે

- ચિરાગ ( અનંત )