સાગરનાં નીર

સાગરનાં નીર

ઉછળતી ઊર્મિઓના ઘોંઘાટમાં ક્યાંક
શાયરીનો છૂપો સ્વર સંભળાય છે
સાગર તારા નીરમાં મને
યાદોનું એક શહેર દેખાય છે

અચળ રહીને પ્રીત નિભાવતો
આશીક તૂ તો કહેવાયો છે
બાહ્યથી હંમેશ હસતો લાગતો
અંતરમાં દર્દથી ઘવાયો છે
પ્રેમની પરાકાષ્ઠા પર પહોંચ્યો
તારામાં સૂરજ પણ શમી જાય છે
સાગર તારા નીરમાં મને
યાદોનું એક શહેર દેખાય છે

એ આભ છે કે ધરતી ?  એ છે વર્ષા કે નદી ?
એ વાદળ છે કે પવન ? છે કોના પ્રેમનું એ ચમન ?
બધા તારામાં મળીને પણ
વિખૂટા કેમ પડી જાય છે ?
સંસ્મરણોના એ ચમનમાં જાણે
પ્રણયના ફૂલ ખિલીને મૂરઝાય છે
સાગર તારા નીરમાં મને
યાદોનું એક શહેર દેખાય છે

પ્રારબ્ધે લખી તારી આ તે કેવી કહાનિ
વેદના દીધી અપાર, ના રાખી એક નિશાની
તેથી જ આજે જગમાં તારા
પ્રેમની સીમ 'અનંત' કહેવાય છે
સાગર તારા નીરમાં મને
યાદોનું એક શહેર દેખાય છે

- ચિરાગ (અનંત)