માનવી

માનવી

સફળતા મેળવવા બધું વિસરતો એ ચાલ્યો
સમયને સથવારે એ તો ઠેકડા ભરતો ચાલ્યો

માણસાઈ રૂપી દીવડાની જ્યોત બુઝાવતો
અમાનુષતા ના ઘોર અંધારા મારગે એ ચાલ્યો

રાહમાં આવતા પ્રેમરૂપી તરુઓને વાઢતો
સર્વત્ર સ્વાર્થનું ઉજ્જડ રણ સર્જતો એ ચાલ્યો

સંબંધોનાે ટોપલો ક્રોધની આગમાં બાળતો
કોણ જાણે કયા મદમાં છલકાતો એ ચાલ્યો

વેરના વળામણા કરવા કાળને પણ હંફાવતો
માનવી ખુદ કળજુગનો કાળ બનવા ચાલ્યો..

- ચિરાગ.. (અનંત)